The माझे गाव निबंध मराठी Diaries
जरी मी शहरातल्या शाळेत शिकत असलो तरी, प्रत्येक मोठ्या सुट्टीला मला एकाच गोष्टीची ओघ लागली असते आणि ती म्हणजे माझ्या गावाची, आजीच्या गावा ला जाण्याची.महान हिमालयाने संरक्षित आणि पवित्र गंगेने सिंचित केलेला आपला भारत हा एक स्वतंत्र स्वावलंबी देश आहे.
माझ्या गावाचे नाव सोनापूर आहे. माझे गाव लहान आहे. गावात एक शंकराचे देऊळ आहे. गावात माझी शाळा आहे. माझ्या गावात खूप झाडे आहेत.
गावी गेलो की दिवस कसे भराभर निघून जातात तेच कळत नाही. कारण तिकडे ही माझे दोन मित्र आहेत ज्यांची नावे दिन्या आणि राजू आहेत.
या गावाविषयीची माझ्या मनातील ओढ मात्र विलक्षण आहे, त्यामुळे सुट्टी पडते कधी आणि आपण आजोळच्या गावाकडे पळतो कधी याची मी आतुरतेने वाट पाहत असतो.
माझं गाव, स्वच्छतेचं साकारात्मक आणि सशक्त उदाहरण.
माझ्या गावात प्रत्येकजण आपापल्या कामाला समर्पित आहे, मग तो शेतकरी असो, जमीनदार असो किंवा रिक्षाचालक असो. माझ्या गावातील लोक अनेक शारीरिक क्रियाकलापांमध्ये गुंतलेले असतात, जे त्यांना शहरी समाजाच्या बरोबरीने ठेवतात.
माझे हे आवडते गाव सातारा जिल्हयाच्या टोकावरील डोगराच्या कुशीत वसलेले आहे. आजोबांच्या छायेखाली वावरणारा छोटासा नातूच जणू अगदी बालवयातील निरागसता आजही तेथे ओसंडून वाहताना आढळते एस् टी तून उतरून गावाच्या दिशेने थोडेसे चालावे लागते.
तुमचा मौल्यवान अभिप्राय याठिकाणी नक्की नोंदवा. ब्लॉगला भेट दिल्याबद्दल धन्यवाद. पुन्हा website अवश्य भेट द्या.
स्वच्छतेचं नाटक: स्वच्छतेसाठी लढतंय तितुक एक नाटक स्थगित केलं.
गावात मॅट्रिकपर्यंत शिक्षणाची सोय असलेली शाळा आहे. औषधोपचारासाठी गावकरी शेजारच्या गावातील दवाखान्यावर अवलंबून असतात.
गाव हे कुटुंबासारखे असते. प्रत्येकजण आपापली चांगली-वाईट कृती शेअर करतो. दिवाळी, होळी किंवा नवरात्री यांसारख्या विशेष प्रसंगी लोक जमतात आणि त्यात सहभागी होतात.
पाऊसाळा आल्यानंतर, स्वच्छतेतलं प्रती गाववासींचं समर्थन आणि सहकार्य हे विशेष.
ह्याचं आदर्श माझं गाव, स्वच्छतेचं प्रती निष्ठांत सर्व कुटुंबांनी ठरवलं.